De eerste verantwoordelijke voor de massale ontslagen bij ING, is ING zelf.  Het bedrijf heeft gekozen voor de winst en de aandeelhouders en niet voor de werknemers en haar klanten. Dat was ook al zo bij de ontslagen bij AXA en P&V. "Tegelijk zien we dat de toenemende digitalisering en robotisering in ons land meer en meer tot groot banenverlies leidt", zeggen Vlaams parlementslid Imade Annouri en kamerlid Evita Willaert van Groen. "Het is dan ook dringend tijd dat Vlaams minister van Werk Philippe Muyters (N-VA) en federaal minister van Economie Kris Peeters (CD&V) de sociale gevolgen van de digitalisering boven op de politieke agenda plaatsen.  In Nederland werd in opdracht van het parlement een ruim onderzoek opgezet naar de maatschappelijke effecten van digitalisering en robotisering en werd daarover het debat gevoerd in de Tweede Kamer. Groen-parlementsleden Imade Annouri en Evita Willaert vragen met een resolutie dat het Vlaams parlement en de Kamer dit voorbeeld zouden volgen. "De digitale revolutie en de nieuwe digitale economie bieden in principe heel wat kansen op een betere dienstverlening voor de mensen", verklaart Imade Annouri, "het kan een oplossing zijn voor vervelend routinewerk. Zo kan de jobs van duizenden mensen opwaarderen. Maar dan moeten bedrijven, maar ook de politiek duidelijke keuzes maken. En niet wachten tot het te laat is, zoals nu bij ING." "Bedrijven mogen zeker de digitalisering niet als excuus gebruiken om mensen massaal te dumpen en zo de eigen winstmarges veilig te stellen", vult Groen-Kamerlid Evita Willaert aan, "elk bedrijf zou een eigen sociaal digitaliseringsplan moeten opmaken".

Vlaams minister Philippe Muyters en de federale ministers Kris Peeters en Alexander De Croo zouden  vanuit het beleid hetzelfde moeten doen. "Nu horen we de ministers vooral de lof zingen van de digitale agenda, zonder dat ze echt bezig zijn met het noodzakelijk flankerend sociaal beleid voor de werknemers".
Vragen waarop dringend een antwoord nodig is : hoeveel jobs worden bedreigd door computers en robots en in welke sectoren? Hoe kan het beleid ervoor zorgen dat informatisering zorgt voor meer kwaliteit van werken voor arbeiders en bedienden?  Hoeveel jobs kunnen er aan de andere kant bijkomen in de nieuwe digitale economie en wat is dan de kwaliteit van die jobs? Leidt de digitalisering tot meer sociale ongelijkheid? Hoe kunnen we werknemers best herscholen, welke opleiding kunnen we best geven aan jongeren in het licht van de digitale revolutie?

"Ons land heeft dus net als Nederland nood aan een eigen sociale robotagenda. Zodat we ervoor kunnen zorgen dat de nieuwe technologieën zorgen voor meer welzijn voor allen", besluiten Annouri en Willaert.